براساس این گزارش ، اولین حدس و گمان یا اطلاعات غلط مربوط به دوره ای است که این واکسن ها تولید شده اند و اینکه آیا این دوره برای تولید واکسن موثر و ایمن کافی تلقی می شود یا خیر. کارشناسان به این شایعات پاسخ دادند که آزمایشات بالینی انجام شده بر روی این واکسن ها اثربخشی و ایمنی آنها را اثبات کرده است و بنابراین استفاده از آنها بدون توجه به مدت زمان عمل مجاز است.

سایر اطلاعات نادرست مربوط به روش تولید و تولید واکسن ها عمدتا بر روی واکسن های “Pfizer” و “Moderna” متمرکز است ، که متکی به استفاده از کد DNA ویروس “Corona” است ، که باعث تحریک شایعات تأثیر این روش بر انسان می شود. DNA مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری های ایالات متحده گفتند که این واکسن هرگز DNA انسان را وارد نکرده و به هیچ وجه تحت تأثیر آن قرار نگرفته است.

تصور غلط چهارم مربوط به زنانی است که از قبل باردار هستند ، زیرا آزمایشات حیوانات با واکسن “منبع” نشان می دهد که خطر بارداری وجود ندارد و با توجه به واکسن “Pfizer” تحقیقات هنوز ادامه دارد و آزمایشات بالینی در حال انجام است. زنان حامله.

موضوع دیگر مربوط به انتقال عفونت است و این فرضیه می گوید که مصرف واکسن از احتمال انتقال عفونت به دیگران که واکسینه نشده اند جلوگیری نمی کند اما پاسخ علمی می گوید این مشکل آزمایش نشده است و بنابراین توصیه چسبیدن به ماسک پوشیدن است.

فرضیه ششم می گوید افراد آلوده به کرونا نباید واکسینه شوند. کارشناسان معتقدند که این عفونت آنتی بادی تولید می کند ، اما مشخص نیست که این اندام ها تا چه زمانی به کار خود ادامه می دهند ، اما داده ها نشان می دهد برخی از افراد آلوده به کرونا مجدداً مستعد ابتلا به عفونت هستند و عفونت را به دیگران منتقل می کنند.

فرضیه هفتم و نهایی این است که ممکن است عفونت از خود واکسن نشات گرفته باشد ، اما پاسخ این است که این صحیح نیست و به عنوان مثال در مورد واکسن های Pfizer و Our Resource ، این اتفاق نمی افتد زیرا حاوی ویروس زنده نیست و برای ویروس “AstraZeneca” ، که توسط دانشگاه آکسفورد ساخته شده است ، دانشگاه پاسخ داد که این واکسن حاوی یک بردار اصلاح شده برای ویروسی است که باعث “سرماخوردگی” در “شامپانزه ها” می شود و بنابراین نمی تواند باعث ایجاد “تاج” شود.